Er is al heel veel over gezegd. Talloze analyses stellen de vraag en zoeken het antwoord: hoe dan? Ik vraag me af of mensen de afgelopen pak ‘m beet twintig jaar hebben opgelet.
Het was 2004 toen Rita Verdonk de scepter zwaaide over het ‘vreemdelingenbeleid’ en categorisch weigerde om het toen veel bepleitte generaal pardon toe te passen. Woorden als ‘deportatie’ en ‘kamp’ mocht je niet gebruiken om dat beleid, vormgegeven in opsluiting en deportaties, te duiden. De stemming in dit land was toen al – sinds de dood van Fortuyn – extreem rechts. Alleen, we mochten het nog niet weten. Maar duidelijk was toen al: ‘eigen volk eerst’, de slogan waarvoor Janmaat nog vervolgd werd in de jaren tachtig, was gemeengoed geworden. Nog wat omfloerst veelal, maar het was er. Het had zich verstopt in beleid door partijen die voor links doorgingen. De architect van het huidige ‘asiel’beleid was een PvdA’er: Job Cohen. Toen Verdonk plaats maakte voor PvdA’er Albayrak dachten veel mensen dat er verbetering zou komen. Maar het generaal pardon voor afgewezen vluchtelingen dat Albayrak mondjesmaat toeliet, kwam in ruil voor een dwingend sluiten van gemeentelijke noodopvang. En zo is dat jaar in jaar uit doorgegaan. Er wordt een strohalm gegeven en tegelijk een heel veld plat gemaaid en geasfalteerd. De strohalm wordt breed uitgemeten. Wees vooral dankbaar en verder je kop houden. Er is in al die jaren geen enkele bewindsvoerder op de post ‘vreemdelingenzaken’ geweest die het goed voor had met vluchtelingen. Niet in Nederland, niet in de hele EU. Fort Europa is verantwoordelijk voor duizenden doden in de Middellandse Zee en met het verleggen van de buitengrenzen naar ver buiten Europa door dealtjes met landen buiten de EU ook verantwoordelijk voor meer hekken en muren waar mensen stuk op lopen, worden opgepakt, gemarteld, beschoten, bestolen en vermoord. Er sterven mensen die gedumpt zijn in de Sahara. Hiervoor is Fort Europa verantwoordelijk. Nog maar een paar maanden terug nam Rutte samen met de Italiaanse fasciste Meloni het voortouw voor de deal met Tunesië. Dus hoezo zijn we nu verrast? Continue reading
